ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ LOREN GOLDNER

Πέθανε χτες ο Loren Goldner, ένας σύντροφος που ανήκε στο ρεύμα της κομμουνιστικής αριστεράς και που συνδύαζε ένα κοφτερό μυαλό με μια ανεπιτήδευτη αμεσότητα.

Πέρα από συναντήσεις σε διεθνείς εκδηλώσεις, είχαμε τη χαρά να συνεργαστούμε μαζί του για μια εκδήλωσή μας, κριτικής της αντι-ιμπεριαλιστικής ιδεολογίας, με αυτόν κεντρικό καλεσμένο.

Η εκδήλωση αυτή που έγινε στο ΑΚΝ το 2018 αφορούσε ένα κεφάλαιο από το βιβλίο του Επανάσταση, Ήττα και θεωρητική υπανάπτυξη (Ρωσία, Τουρκία, Ισπανία, Βολιβία), το κείμενο «”Ο σοσιαλισμός σε μια χώρα” πριν από τον Στάλιν και οι απαρχές του αντιδραστικού “αντι-ιμπεριαλισμού”: η περίπτωση της Τουρκίας, 1917-1925». Όπως λέγαμε και στην εισήγησή μας τότε, το συγκεκριμένο έργο του μας έδινε την ευκαιρία να γίνει κριτική στην, εδραιωμένη εδώ και χρόνια και στον αντιεξουσιαστικό, αυτόνομο και αναρχικό χώρο, αριστερή αντι-ιμπεριαλιστική ιδεολογία μέσα από την ιστορία των γεγονότων που οδήγησαν στην πρώτη της εφαρμογή, τα πρώτα χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης. Ο Γκόλντνερ έριχνε φως στα γεγονότα που αποδεικνύουν τη συγκεκριμένη πολιτική στόχευση των μπολσεβίκων της πρώιμης εκείνης περιόδου ανάδυσης του αντι-ιμπεριαλισμού, βοηθώντας μας έτσι να εστιάσουμε το ενδιαφέρον μας πρωταρχικά στην πολιτική χρήση που γίνεται στις αντι-ιμπεριαλιστικές θεωρίες για να δικαιολογηθούν απόψεις και στάσεις που υπονομεύουν την προοπτική των ταξικών αγώνων. Aπό την πλευρά μας, παρουσιάζοντας τις ταξικές συγκρούσεις της αντίστοιχης περιόδου στην από εδώ μεριά των συνόρων, είχαμε σταθεί (και) στο ταξικό-αντιπολεμικό κίνημα ενάντια στην ιμπεριαλιστική εκστρατεία στη Μικρά Ασία (και πολύ πιο πέρα από αυτήν).

Με δύο τόσο μεγάλα συνεχιζόμενα μακελειά γύρω μας και τόσο μικρή αντίσταση σε αυτά, είτε μέσα από την έμπρακτη συνεργασία των εμπόλεμων εργατικών τάξεων ενάντια στα αφεντικά τους που τσακώνονται για τη λεία, είτε μέσα από δυναμικές προλεταριακές κινητοποιήσεις σε τρίτες χώρες, δεν μπορεί παρά να επανεπιβεβαιωθεί η σημασία και η εγκυρότητα της πολιτικής συνεισφοράς του Λόρεν.

https://www.kokkinonima.gr/?p=268

Επίσης, στο Insurgent Notes είχε δημοσιευτεί κείμενο από Τα Παιδιά της Γαλαρίας για τους ταξικούς αγώνες γύρω από το κοινωνικό κράτος στις ΗΠΑ όταν οι συντάκτες του site, Γκόλντνερ και Γκάρβει, ζήτησαν σχολιασμό του κειμένου του Floris D’ Aalst “Whither America?”.

https://www.tapaidiatisgalarias.org/?p=730

Ποιος ήταν, όμως, ο Λόρεν Γκόλντνερ; Κάποια από τα παρακάτω σημεία βασίζονται σε μια συνέντευξη που παραχώρησε ο ίδιος σε ακτιβιστές μιας μικρής κορεατικής μαρξιστικής ομάδας, της SaNoShin, με επιρροές από την αριστερή κομμουνιστική θεωρία, στη Σεούλ της Νότιας Κορέας τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 2007 και υπάρχει στο προσωπικό του site εδώ

http://breaktheirhaughtypower.org/the-situation-of-left-communism-today/

Ως φοιτητής στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ την άνοιξη του 1966 -κυρίως για να πάρει αναβολή κατάταξης στον στρατό- συμμετέχει στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις, σε καταλήψεις και συγκρούσεις στο πανεπιστήμιο και συλλαμβάνεται στη διάρκεια κάποιων τέτοιων κινητοποιήσεων. Στέκεται με επιφύλαξη απέναντι στις μαοϊκές, τροτσκιστικές και τριτοκοσμικές ομάδες της εποχής και η επαφή του με το έργο του Μαρξ γίνεται μέσα στην τροτσκιστική οργάνωση Independent Socialist Clubs (ISC) -που θα μετονομαστεί τη δεκαετία του ’70 σε International Socialists- στην οποία μπαίνει και παίρνει την πρώτη του πραγματική μαρξιστική εκπαίδευση. Σύντομα, το κίνημα σε ΗΠΑ και Δυτική Ευρώπη, δηλαδή το απεργιακό κύμα στις ΗΠΑ από το 1966 μέχρι το 1973, η γενική απεργία του Μαΐου-Ιουνίου στη Γαλλία το 1968, οι αγώνες στην Ιταλία από το 1969 ως το 1973, καθώς και οι εργατικές  αναταραχές σε Ισπανία-Πορτογαλία θα ασκήσουν βαθιά επίδραση πάνω του. Συγκεκριμένα, το ξεπέρασμα των συνδικάτων και των εργατικών κομμάτων από τους ίδιους τους εργάτες στις άγριες απεργίες τους, θέτει σε αμφισβήτηση τις τροτσκιστικές αναλύσεις περί του προωθητικού ρόλου των συνδικάτων. Είναι η περίοδος που έρχεται σε επαφή με όλη τη θεωρητική παράδοση που αποκαλούμε υπεραριστερά (ή κομμουνιστική αριστερά), δηλαδή τον ελευθεριακό κομμουνισμό, τους Καταστασιακούς, την ομάδα Σοσιαλισμός Ή Βαρβαρότητα, την ICC, τους νεο-Μπορντιγκιστές που επιχειρούσαν μια σύνθεση της Ολλανδικής Κομμουνιστικής Αριστεράς με την Ιταλική Κομμουνιστική Αριστερά κ.α., δηλαδή θεωρητικά ρεύματα από τα οποία και εμείς έχουμε επηρεαστεί.

Δεν είναι, ωστόσο, μόνο η συνάφεια των πολιτικών απόψεών μας που μας γοητεύει στον Γκόλντνερ αλλά και το εύρος των ενδιαφερόντων του: τα κείμενα και βιβλία του καταπιάνονται με ένα πλήθος θεμάτων που εκτείνονται από την Οκτωβριανή επανάσταση, την κρίση και ταξικούς αγώνες παντού στον κόσμο, μέχρι αναλύσεις για τον ρατσισμό, τον Διαφωτισμό και κριτική στον μεταμοντερνισμό.
Συμμετέχει στο περιοδικό κομμουνιστικής θεωρίας και πρακτικής Insurgent Notes και διατηρεί επίσης το προσωπικό του site Break their haughty power.

Κάποια κείμενά του έχουν μεταφραστεί και δημοσιευθεί στα ελληνικά, όπως
Ο Κομμουνισμός Είναι η Υλική Ανθρώπινη Κοινότητα: Ο Αμαντέο Μπορντίγκα Σήμερα και Το Πλασματικό Κεφάλαιο για Αρχάριους (coghnorti),
Οι Επαναστατικοί τερμίτες στο Φαρινταμπάντ (Rebelnet),
Το παρελθόν και μέλλον της Ισπανικής Επανάστασης,
Σύντομη ιστορία του παγκόσμιου εργατικού κινήματος από τον Λασσάλ έως τον φιλελευθερισμό και
Η προβλέψιμη νίκη του Τραμπ (Ένζυμο, πριν την αντιδραστική του μετάλλαξη),
Ο ουρανός είναι πάντα σκοτεινότερος λίγο πριν το χάραμα: Οι ταξικοί αγώνες στις ΗΠΑ απ’ την κατάρρευση του 2008 ως την αυγή του κινήματος Occupy - Το κίνημα Occupy στις ΗΠΑ (ΣΚΥΑ) και
Κεμαλισμός και μπολσεβικισμός (εκδ. Έξοδος).

Αντίο, Λόρεν κι αν όχι εμείς, κάποιες κάποτε θα σπάσουν την αλαζονική τους εξουσία! Οι εχθροπραξίες άλλωστε συνεχίζονται…

14-4-2024

Tags: Add new tag, κομμουνιστική αριστερά, κριτική της αντι-ιμπεριαλιστικής ιδεολογίαςερ, Λόρεν Γκόλντνερ